Turnhout - “Achter de vriendelijke glimlach schuilt een pedoseksueel, 29 jaar kon hij zijn gang gaan”, pleitte meester Kris Luyckx woensdag in de rechtbank van Turnhout. De schrijnende feiten waarvoor schoolmeester P.T. (62) zich moet verantwoorden hadden steeds hetzelfde patroon. Hij zocht lieve meisjes uit en betastte ze onder hun kleren als ze op zijn schoot zaten. Zijn lessenaar had hij zo gepositioneerd dat alles uit het zicht bleef. Zestien slachtoffers, toen tussen 8 en 10 jaar, hebben zich gemeld, onder wie een vrouw die nu 41 is. De voormalige directrice wordt vervolgd voor schuldig verzuim. “Mijn dochter was 8 jaar toen haar zorgeloosheid werd afgenomen.”

Het was een pijnlijke, emotionele zitting in het gerechtsgebouw van Turnhout. Aan de rechterzijde: meester P.T., die 38 jaar lesgaf in basisschool Sint-Franciscus in Turnhoutse gehucht Schorvoort, aan de linkerzijde tientallen ouders van meisjes die doorheen de jaren bij hem in de klas hebben gezeten. En ook een 41-jarige dame, die begin jaren 90 bij meester P. in de klas zat. De schoolmeester was al die jaren een gekend figuur op school, en vooral enorm populair. Hij was lief voor de kinderen, nodigde hen uit om bij hem thuis te komen zwemmen op zomerdagen.

“Op de speelplaats zag je groepjes kinderen lachend rond hem staan. Maar een jaar later waren diezelfde kinderen niet meer in zijn buurt”, vertelde de mama van I. Zij was het eerste meisje dat de zware feiten van meester P. aan het licht bracht. “I. keek samen met haar gezin in juli 2021 naar een enge film met een ontvoering. Ze reageerde plots enorm emotioneel en zei dat haar jongere zusje zeker niet bij meester P. in de klas mocht terechtkomen. Zelf zat ze enkele jaren eerder bij P. in de klas. Ze vertelde dat ze dat schooljaar regelmatig bij de meester op schoot mocht zitten terwijl de klas naar Karrewiet keek. Hij streelde haar dan onder haar kleren, ook aan haar vagina. P. had zijn lessenaar zo gezet dat er kastjes voor stonden en dat niemand iets kon zien. Hij kon zo ongestoord, en toch publiek, zijn gang gaan”, zei meester Kris Luyckx, die de ouders van I. vertegenwoordigde.

Aangetrokken tot ‘knuffelmeisjes’

Er werd een klacht ingediend. In een eerste verklaring gaf P. schoorvoetend toe. Hij zei onmiddellijk: “Ik zie kinderen graag, en voel me tot hen aangetrokken. Ik ben erin geslaagd dat in goede banen te leiden.” Hij legde uit dat I. speciaal voor hem was, dat zij zijn ‘knuffelmeisje’ was. “Ik kan het gevoel niet beschrijven, ik voelde de drang om naar haar vagina te gaan. Ze liet het gebeuren”, verklaarde hij. Hij legde ook uit dat hij meerdere ‘knuffelmeisjes’ had. In een volgende verklaring gaf P. feiten toe die teruggaan tot 29 jaar geleden. Hij zei dat hij zich steeds aangetrokken voelde tot slimme, mooie, enthousiaste en sportieve meisjes. In elke klas had hij één of twee ‘knuffelmeisjes’. “Iedereen vond hem een toffe, lieve meester. Ook de ouders. Maar achter de vriendelijke glimlach schuilde een pedoseksueel. Dat hij aan de onderzoeksrechter nog vroeg ‘ik kan toch blijven lesgeven?’, is onvoorstelbaar”, zei Luyckx.

“Topje van de ijsberg”

Kathleen Crommen, de advocate van een ander ouderpaar, nam ook het woord. “Ik heb in verklaringen gelezen dat er kinderen waren die langer op het toilet bleven zitten om zeker te zijn dat Karrewiet voorbij was. De impact op de kinderen is enorm. Het dochtertje van mijn cliënten had de brute pech een van zijn ‘knuffelmeisjes’ te zijn, en kampte in die periode met nachtmerries en angsten. Voor meisjes van die leeftijd bestaat er geen #metoo. Zij hebben geen besef van wanneer iets te ver gaat. Er zijn nu zestien slachtoffers, maar dat is volgens ons maar het topje van ijsberg”, zei ze.

Een van de slachtoffers kwam in 2021 naar buiten met haar verhaal, nadat ze het meer dan dertig jaar heeft verdrongen. “Mijn cliënt woonde als kind in dezelfde straat als P. en ze zat ook in zijn klas. Ze hadden een vertrouwensband. Als ze samen naar huis fietsten, stopte hij bij haar thuis, of zij bij hem, en begon hij haar vast te nemen en te betasten. Hij nam ook haar vinger en stak die in zijn mond, wreef over haar borsten en vagina, en het kwam tot penetratie. Dat deed hij wekelijks”, zei meester Alek Dom. De vrouw ondervindt nog steeds schade van het trauma: ze worstelt met mentale problemen.

Directrice ondernam niets

Niet alleen meester P. wordt door het parket vervolgd. Voormalig directrice L.V. wordt beschuldigd van schuldig verzuim. Zij kwam niet opdagen voor het proces. “Spijtig dat zij zich niet durft te vertonen, want ze is medeverantwoordelijk”, vond Kris Luyckx.

Uit de vele verklaringen blijkt dat er verschillende leerkrachten waren die het op het eerste gezicht familiaire gedrag van P. hadden opgemerkt, en daar melding van maakten bij directrice V. Minstens drie leerkrachten vonden het bijvoorbeeld vreemd dat P. sommige meisjes zo vaak knuffelde, op schoot nam en hand in hand wandelde. Ze spraken over ‘minutenlange omhelzingen’, en één van de leerkrachten haalde de kinderen soms met een smoes uit zijn klas omdat ze het niet vertrouwde. Als ze het signaleerden bij de directrice, zei ze dat ze P. er al over had aangesproken. Nog hallucinanter: P. zelf deed ook zijn verhaal aan V. Ze ondernam niets.

“Onbegrijpelijk dat de directie niet doortastend heeft opgetreden. Als het vreemde gedrag gemeld werd, zei ze dat ze P. nooit op heterdaad heeft kunnen betrappen. Dat zou ook al enorm toevallig geweest moeten zijn. Op zijn minst had de directrice kunnen polsen bij de ouders, hen kunnen vragen te letten op veranderd gedrag. Want er waren effectief meisjes die zich anders begonnen te gedragen. Als de ouders dat geweten hadden, hadden ze kunnen ingrijpen. Dit had veel vroeger gestopt kunnen worden”, zei meester Crommen.

“Nachtmerries nu ze een vriendje heeft”

De mama van J. las een emotionele brief voor. “Acht jaar was mijn dochter toen haar meester over haar buik wreef, acht jaar was ze toen hij met zijn vingers over haar schaamlippen ging, acht jaar was ze toen haar zorgeloosheid haar werd afgenomen. Ze is nu 13 en heeft een verwoest zelfbeeld. Ze is bang om anders bekeken te worden, om nooit iemand te vinden die haar graag zal zien. Het misbruik speelde zich af in de klas, tussen de vier meest veilige muren voor ouders. We zijn zo teleurgesteld in de directie die niet strenger optrad. We kunnen alleen maar hopen op een gepaste straf voor P. En dat is geen therapie: therapie is geen straf, dat is een zorg”, zei ze.

Ook de ouders van I. benadrukken de impact op hun dochter.“Ze heeft nachtmerries nu ze een vriendje heeft. Wat heel ‘vies’ is, is dat P. de meisjes nooit bang heeft gemaakt, of heeft gedreigd. Hij heeft altijd gedaan alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Als hij onze dochter later tegenkwam, deed hij ook normaal tegen haar. Dat vindt ze nu heel moeilijk. Een vriendinnetje van onze jongste woont nu in het huis van P. Ons dochtertje durft er niet naar binnen te gaan, ze blijft huilend op straat staan.”

“Zorgeloze toekomst”

Tijdens de zitting zat P. in elkaar gedoken op de beklaagdenbank, af en toe schreef hij enkele woorden in een schriftje. “U weet toch dat u als leraar een vertrouwenspositie had? Daar heeft u gigantisch misbruik van gemaakt”, zei rechter Willemijn Verhoeve.

“Dat besef ik. Het had nooit mogen gebeuren. Ik heb er niet echt een verklaring voor. Ik kon het niet weerstaan”, zei hij. “Ik ben enorm bezorgd over het leed dat ik heb aangericht. Ik hoop echt dat ik de kinderen geen onherstelbare schade heb aangedaan, en dat ze een zorgeloze en goede toekomst zullen hebben.”

Op 14 juni wordt het proces verdergezet. Dan komen het Openbaar Ministerie en de advocaten van P. en directrice L.V. aan het woord, en zal er ook een straf gevorderd worden.

Dit artikel werd gereproduceerd met toestemming van de uitgever, alle rechten voorbehouden. Elke reproductie dient het voorwerp uit te maken van een specifieke toestemming van de beheersvennootschap License2Publish: info@license2public.